Ik was een jaar of 8. Scouting. Kabouterkamp. Een slaapzaal. Blauwe stalen stapelbedden in een schuur. Door mijn ouders afgezet, geknuffeld en losgelaten. Om me heen door elkaar rennende medekabouters die allemaal maar één ding wilden: een fijn stapelbed om de nacht door te brengen, naast, onder of boven een vriendinnetje.
En ik?
Ik stond erbij en keek ernaar. Ik zocht vooral contact met iemand die me zag, iemand die me even aan de hand nam, erdoorheen hielp, me een veilig gevoel gaf. Ik snakte naar een bezigheid die me hielp te landen. Een activiteitenprogramma om me aan vast te houden. Het was er geen van allen. Mijn emoties overmanden me omdat het me teveel werd in deze omgeving. Van binnen crashte ik. Maar niemand die het zag. Ik voelde de heimwee in sneltreinvaart opkomen. Of het dat echt was? Geen idee. In ieder geval heimwee naar de rust die ik thuis gewend was en mijn ouders die emoties die mij als kind zo konden overspoelen herkenden en mij als “heel gevoelig” meisje daarmee erkenden.
Naar de kinderen om me heen en de begeleiders zei ik dat ik buikpijn had. Of het dát echt was? Ik had in ieder geval een fysieke stressreactie op wat er allemaal gebeurde. Ik gaf mezelf een soort toestemming de situatie even te ontvluchten en trok me even terug op een matje of in een andere ruimte.
“Dit was dus wél precies wat ik nodig had, maar dat wist ik toen nog niet…”
Nu weet ik dat ik toen volledig overprikkeld was. Overweldigd door de nieuwe omgeving die ik op me in liet werken, geluiden en drukte om me heen, interne gevoelens die zich opdrongen. Ik had tijd nodig om alle informatie te verwerken om vervolgens mijn weg te vinden op deze plek tussen zoveel anderen.
Dit is een voorbeeld uit mijn jeugd hoe ik als HSP de wereld als heel intens kon ervaren. En hoe groot de impact van activiteiten dus kan zijn. Inzicht in wat hoogsensitiviteit inhoudt en welke persoonskenmerken passen bij een rustzoekende of sensatiezoekende HSP is enorm helpend voor een HSP om beter om te gaan met prikkels uit de buitenwereld én uit de innerlijke belevingswereld. Van daaruit ontdek je wat je nodig hebt om te herstellen in of na een situatie die jou stress oplevert door overprikkeling of onderprikkeling. En mooier nog: om de staat van onder- of overprikkeling te voorkomen door tijdig te doen wat jouw brein, jouw zenuwstelsel, nodig heeft.
Dus wanneer jij je herkent in de eigenschappen van HSP of HSP-HSS, is het erg de moeite waard om jouw eigen weksignalen te ontdekken. Signalen die je mogelijk herkent zijn lichamelijke onrust of pijn, niet helder meer kunnen denken, een heftige emotionele reactie op prikkels van buitenaf, ergernis, snel uitvallen tegen mensen, snel huilen, snel aangevallen voelen, hoofd- en bijzaken niet goed kunnen onderscheiden, overgevoelig voor kritiek of goedbedoelde feedback, negatieve gedachten, piekeren.
Een tip is om eens een tijdje bij te houden welke activiteiten, mensen, emoties en gedachten jou veel/weinig energie kosten, welke actie je vervolgens inzet en wat het effect daarvan is. Wanneer rust nemen je helpt was je waarschijnlijk overprikkeld. Wanneer actief worden je heeft geholpen was er misschien juist sprake van onderprikkeling.
Wil je hier samen mee verder in een uniek coachtraject op maat? Neem dan contact met me op.
