Zussendag 2021: Ik zou het wandelgebied en de route maken en het restaurant regelen. Twee weken lang mijmerde ik over het gebied en stelde mezelf vragen. Wat is een mooi gebied? Wat ligt praktisch ergens te midden van onze woonplaatsen? Waar is een leuk restaurant bij het eindpunt? Toen dat eenmaal afgestemd was met elkaar ging ik vol vertrouwen op zoek naar de leukste route. ‘Dat doe ik wel even’ was mijn eerste optimistische gedachte. Maar toen…
De perfectionist zat ineens weer even aan het stuur. Ik kwam zóveel tegen, kon niet kiezen en schoof het voor me uit te kiezen. Op de ochtend van had ik nog geen keus gemaakt en gedachten belemmerden mij om überhaupt nog te kiezen.
Het kan beter
Het kan mooier
Het moet perfect.
Daar heb je hem. Ik legde voor mezelf de lat zó hoog terwijl niemand daarom vroeg.
Gedachten als ‘wat als de route te ver is’, ‘dadelijk is de route niet uitdagend genoeg’ en ‘ze moeten wel het mooiste stuk van dit gebied zien. Gebeurt dat wel bij de route die ik nu bedacht heb?’ namen het volledig over. Toen ik mijn twijfels deelde op de app reageerden mijn zussen met “We gaan gewoon een stukje wandelen. We vinden het wel joh”.
????? Hoe dan ????
Ik wil dingen in het leven graag goed doen. Ik wil het beste van het beste want als het fout gaat… dan komt er een kern naar boven die diep geworteld zit. Dan voel ik me niet goed genoeg. En geloof dan écht dat ik niet goed genoeg bén. En dat wil je niet! Dus.. hup, in een onbewaakt ogenblik zit die perfectionist weer aan het stuur om ervoor te zorgen dat ik dit niet hoef te ervaren. Echt, die gaat over lijken als het moet. Lieve mensen, schijn bedriegt.
Help! De perfectionist zit óók in mij.
En ik word me daar gelukkig steeds eerder van bewust, zodat ik met hem in gesprek kan en hem tijdig kan afremmen. Het nauwkeurig zijn, het kwaliteitsbesef, heeft als valkuil álles te willen perfectioneren. En dit is eigenlijk uit zelfbescherming. Je denk dat wanneer je alles perfect doet, je geen kritiek van anderen krijgt en dan hoef je je niet te schamen of veroordeeld te voelen. Dit mechanisme werkt vervolgens faalangst in de hand. Want wanneer is het dan wél goed genoeg?
Waar ligt dan die grens tussen het kwalitatief goed willen doen en perfectionisme?
Is de perfectionist in jou ook dominant? Of worstel je vaak met die gedachte dat je het niet goed genoeg doet?
In mijn coachtrajecten krijg je meer zicht op die onderstroom van gedachten en patronen. Je ervaart hoe de dieperliggende kern invloed heeft op gedrag van nu en leert herkennen wanneer een overtuiging van jou invloed heeft op wat je aan het doen bent. Je ontdekt zelfs hoe die overtuigingen ontstaan zijn en krijgt handvatten om hier anders mee om te gaan, waardoor veranderingen in gang worden gezet.
Kom gerust eens langs bij Kracht van Verandering voor een prikkelend kennismakingsgesprek en ervaar hoe oefeningen jou naar de kern brengen.
